Bu araştırma, ressam Erol Akyavaş’ın seçilmiş yedi eserini inceleyerek, Osmanlı dönemi sanatının ve özellikle Matrakçı Nasuh’un minyatürlerinin sanatçının çalışmalarına etkilerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Akyavaş’ın eserlerindeki geometrik kompozisyon anlayışı, Osmanlı minyatür geleneğinde yer alan görsel organizasyonla karşılaştırmalı olarak ele alınmış ve benzerlikler tespit edilmiştir. Sanatçının kompozisyonlarında yer alan mekânsal kurgu ile geleneksel topografik şehir minyatürleri arasındaki ilişkiler değerlendirilerek, eserlerindeki biçimsel ve kavramsal dönüşümler analiz edilmiştir. Bunun yanı sıra, Akyavaş’ın eserlerinde sıkça kullandığı belirli formların kökeni incelenmiş ve bu formların Osmanlı minyatür sanatından ne ölçüde etkilendiği araştırılmıştır. Sanatçının, geleneksel minyatür sanatına ait belirli unsurları nasıl dönüştürdüğü ve modern resim anlayışıyla nasıl yeniden yorumladığı detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Akyavaş’ın Batı’da aldığı sanat eğitimi ile geleneksel sanat anlayışı arasındaki etkileşim, sanatçının eserlerinde hangi yönleriyle öne çıktığı açısından değerlendirilmiştir. Sanatçının çağdaş Türk resmindeki yeri ve önemi vurgulanarak, onun sanat pratiğinin yerel ve evrensel sanat anlayışları arasındaki ilişkiyi nasıl kurduğu tartışılmıştır. Akyavaş’ın eserlerinde, modern sanatın form ve kompozisyon anlayışını benimserken, Osmanlı görsel kültürüne referanslar verdiği ve bu geleneği çağdaş bir perspektifle yeniden yorumladığı sonucuna ulaşılmıştır. Çalışma, Akyavaş’ın sanatını Osmanlı estetiği ve Batı sanatı bağlamında değerlendirerek, sanatçının gelenek ve modernlik arasındaki özgün yaklaşımını ortaya koymaktadır.

This study examines seven selected works of the painter Erol Akyavaş to reveal the influences of Ottoman-period art, particularly the miniatures of Matrakçı Nasuh, on the artist's works. Akyavaş’s geometric composition approach has been analyzed in comparison with the visual organization found in the Ottoman miniature tradition, identifying notable similarities. The spatial structure in the artist's compositions has been evaluated in relation to traditional topographic city miniatures, and the formal and conceptual transformations in his works have been analyzed. Additionally, the study investigates the origins of certain forms frequently used by Akyavaş and explores the extent to which they were influenced by Ottoman miniature art. The research further examines how the artist transformed specific elements of the miniature tradition and reinterpreted them within the framework of modern painting. The interaction between Akyavaş’s Western art education and traditional artistic understanding has been evaluated in terms of how it manifests in his works. By emphasizing the artist’s significance in contemporary Turkish painting, the study discusses how his artistic practice bridges local and universal artistic perspectives. The findings indicate that Akyavaş adopted the form and composition principles of modern art while incorporating references to Ottoman visual culture, ultimately reinterpreting this heritage from a contemporary perspective. This study evaluates Akyavaş’s artistic approach within the context of Ottoman aesthetics and Western art, highlighting his unique synthesis of tradition and modernity.