Tapestry, duvar halısı ve goblen terimleri, figüratif anlatıma sahip resimsel dokumalar için kullanılan ifadelerdir. Tekstilin farklı üretim teknikleri ile elde edilen örnekler bulunmasına karşın tapestryler, dokuma resim olarak adlandırılmaktadır. Uygulama biçiminin antik döneme dayanmasına rağmen tapestry sanatının gelişimi 14. yüzyıldan itibaren hız kazanmıştır. Tapestry dokumaların uygulamasında, tekstilin temel uygulama biçiminden biri olan kilim tekniği ve tekstil malzemeleri kullanılmaktadır. Kilim tekniğinin atkı yüzlü dokuma yapısına sahip olması nedeni ile tapestrylerin yüzey görüntülerinde atkı iplikleri etken olmaktadır. Uygulama esnasında, tasarımın gerektirdiği her renk için devamsız atkılar kullanılmakta, bu nedenle tapestry dokumalarının renk miktarında her hangi bir sınırlama gerekmemektedir. Modern örnekler gözlemlendiğinde kilim tekniği ve tekstil malzemelerin kullanımı dışında, sanatçıların farklı materyal kullanımı ve kişisel müdahaleleri ile ifade biçimlerini çeşitlendirdikleri görülmektedir. Çalışmada, örnekler üzerinden modern tapestry dokumaların teknik ve malzeme açısından irdelenmesi ve farklı ifade biçimlerinin örneklenmesi amaçlanmıştır. Tapestry sanatının süreç içinde gelişimine devam edeceği ve farklı noktalara evrilebileceği göz önünde bulundurulduğunda, bu günkü durumunun saptanması ile çalışmanın alana katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

The terms “tapestry”, “tapet” and “gobelin” are used for pictorial fabrics that reflect a figurative expression. Notwithstanding that there are various examples that are produced with different types of production techniques in textile, the tapestries are defined as woven pictures. Despite its practical evolution rooted during ancient period, the development of tapestry art accelerated after 14th century. As one of the basic practical methods, rug technique, along with the textile materials are used for tapestry weaving. Weft yarns are the main elements on the surface views of tapestries due to the fact that the weft-surface weaving structure is used in rug technique. In practice, discontinuous wefts are used for each and every color as deemed required within the scope of the design, thus having the opportunity to not limit the number of colors to be used in tapestry weaving. Examining the modern samples, it can be seen that the artists have diversified their expressions with regards to the material usage and personal interventions except for the use of rug technique and textile materials. In the study, it is aimed at analyzing the modern tapestry weaving in terms of technical and material aspects through samples, as well as presenting the ensampling of various expression types. Given that the tapestry art will continue to develop in time and evolve within the scope of various aspects, it is thought that this study will contribute in the field by means of identifying its current status.