Sanatçının kendini ifade etme olanakları toplumdan ve dünya çapında yaşanan değişimlerden etkilenmektedir. Bu durum sanatçının özgün çalışmalarında yaratıcı tavrını da ortaya koymaktadır. Özellikle küresel çerçevede yaşanan bilimsel-teknolojik gelişmeler içinde bulunduğumuz yüzyılı da referans alarak sanatın konu, kavram, malzeme ve sergileme dinamiklerini de oldukça değiştirmiştir. Mekân kavramının sanatçı ve izleyici tarafından değişen algısı sergileme pratikleri bağlamında da değişime uğramıştır. Bu makale, doğa ile sergi alanları arasındaki paradoksal ilişkiyi sanat eserleri üzerinden incelemektedir. Çağdaş sanatçıların galerilerin geleneksel sınırlarına nasıl meydan okuduğu ve bunu yaparken de izleyici üzerinde bıraktığı etkiyi araştırmaktadır. Sergi alanları tarihsel olarak sanat eserleri için kontrollü ortamlar olarak tasarlanmış olsa da, son sanatsal müdahaleler bu kontrolü dönüştürmeyi hedeflemektedir. Sanatçılar, organik malzemeleri, çevresel süreçleri ve galeri mekanlarına entegre ederek galerinin tarafsızlığını bozmakta ve onu doğanın hem özne hem de ortamı haline geldiği dinamik bir alana dönüştürmektedir. Çalışma kapsamda; çağdaş sanat alanında büyük ölçekli enstalasyon çalışmaları ile dünya çapında tanınan sanatçılardan Per Kristian Nygard, Fabian Knecht ve Henrique Oliveira’nın eserleri incelenmiştir. Sanatçıların mekâna özgü yerleştirmelerinin izleyici ile kurduğu bağ ve sanatsal yaklaşımları seçilmiş çalışmaları karşıtlık kavramı üzerinden okumalarla değerlendirilmektedir. Sanatçıların yapısal çözümlemelerinin amacı sanatçı-mekân-izleyici arasında yer alan karşılıklı etkileşimi ve bir anlamda iletişimi de vurgulamaktır. Bu çalışma, bu sanatsal stratejilerin modernist sergi kurallarını nasıl bozduğunu, mekânın, izleyici etkileşiminin ve sanat eserinin kendisinin rolünü nasıl yeniden yapılandırdığını analiz etmektedir. Sonuç olarak; araştırma, doğanın sergi alanlarına dahil edilmesinin yanı sıra bilinçli olarak yaratılan çelişki ile doğaya dair farkındalık sağlanarak çağdaş sanatın mekânsal ve kavramsal sınırlarını yeniden tasarlandığı görülmektedir.

The artist's possibilities for self-expression are affected by society and changes experienced worldwide. This situation also reveals the artist's creative attitude in his original works. Especially the scientific and technological developments experienced in the global framework have significantly changed the subject, concept, material and exhibition dynamics of art, also taking the current century as a reference. The changing perception of the concept of space by the artist and the audience has also changed in the context of exhibition practices. This article examines the paradoxical relationship between nature and exhibition spaces through works of art. It investigates how contemporary artists challenge the traditional boundaries of galleries and the impact they leave on the audience while doing so. Although exhibition spaces have historically been designed as controlled environments for works of art, recent artistic interventions aim to transform this control. By integrating organic materials, environmental processes and gallery spaces, artists disrupt the neutrality of the gallery and transform it into a dynamic space where nature becomes both the subject and the environment. Within the scope of the study; the works of Per Kristian Nygard, Fabian Knecht and Henrique Oliveira, who are world-renowned artists with large-scale installation works in the field of contemporary art, were examined. The connection established by the artists' site-specific installations with the audience and their artistic approaches are evaluated by reading selected works through the concept of opposition. The aim of the artists' structural analyses is to emphasize the mutual interaction and, in a sense, communication between the artist-space-audience. This study analyzes how these artistic strategies disrupt modernist exhibition rules and how they restructure the role of space, audience interaction and the work of art itself. As a result; the research is seen to redesign the spatial and conceptual boundaries of contemporary art by including nature in exhibition spaces as well as providing awareness about nature through consciously created contradiction.