Mizah hayatın komik, eğlenceli ve mana verilememiş kısımlarına dair eleştirme ve derinlemesine sorgulama becerisidir. Bu bağlamda insanları güldüren her türlü mimik, hareket, eylem veya bireyin hoş bir vakit geçirmesini sağlayan her olay ve olgu, gülmeyi meydana getiren obje, biçim ya da nesne yapılan mizah olarak ifade edilmektedir. Günümüzde ise mizahtan bağımsız olmayan fakat daha çok mevcut bir kusur yâda zaafın abartılarak sözel ya da görsel olarak eleştirme (taşlama) şeklinde ifadesine ise hiciv diyoruz. Hiciv toplum ve kurumlarındaki aksaklıkları, haksızlıkları ya da insanın hoşuna gitmeyen yönlerini alaya alacak şekilde yermekte iken; mizahta sadece güldürme amacına dayanmaktadır. Hiciv az ya da çok gerçeği yansıtma amacındadır. Mizah ta genel konular, hicivde ise sosyal bir konu ya da toplumu ilgilendiren bir mesele yahut çoğunluğun bildiği gerçek kişilerin hedef alınması esastır. İyi bir mizahçı ve hicivci olmak için yaratıcı ve kıvrak bir zekâya sahip olunmalıdır. Bu yetkinliğe özellikle görsel sanatlarda ulaşılması da bir hayli zahmetlidir. Özellikle Cumhuriyet dönemi sonrasında ülkemizde ya da yurt dışında yaşanan toplumsal, kültürel değişimler o dönemin tanığı ve yansıtıcısı olan Türk resim sanatçılarını da etkilemiştir. Türk resminde mizahın ve hicvi geleneksel karikatürün dışına çıkarak farklı malzeme ve teknikle yüzey üzerine resimsel bir dille aktarılması olgusu üç sanatçımız üzerinden literatür taraması yapılarak plastik imgeler bağlamında analitik olarak incelenmiş ve çözümlemeye çalışılmıştır. Yeni bir üretim biçimi olarak karikatürden sıyrılıp resim sanatında hicvi mizahla sentezleyerek resimsel ifadesini sağlayan Fikret Mualla, Cihat Burak ve Mevlüt Akyyıldız’ın eserleri üzerinden yeni bir bakış açısı oluşturulmaya çalışılmıştır.

ABSTRACT Humor is the ability to criticize and deeply question about the funny, entertaining and non-meaningful parts of life. In this context, every kind of gesture, movement, action or every event and phenomenon that makes people laugh is expressed as humor, object, form or object that makes laughter. Today, however, we call satirical expression of a defect or weakness that is not independent of humor but rather exaggerated verbally or visually (grinding). While satirical society and institutions, malfunctions, injustices or displeasure aspects of the people to be ridiculed; humor is based solely on the purpose of making you laugh. Satire aims to reflect more or less truth. In humor, it is essential to target general subjects, and in satire, to target a social issue or an issue that concerns the society or the real persons known to the majority. In order to be a good humorist and satirist, you need to have creative and quick intelligence. It is also very laborious to achieve this competence, especially in visual arts. Especially after the Republican period, the social and cultural changes experienced in our country or abroad affected Turkish painting artists who were witnesses and reflectors of that period. In the Turkish painting, the phenomenon of humor and satire going beyond the traditional caricature and transferring it to the surface with different materials and techniques in a pictorial language has been analyzed analytically and analyzed in the context of plastic images through the literature review by our three artists. A new perspective was created through the works of Fikret MUALLA, Cihat BURAK and Mevlüt AKYILDIZ, who stripped from caricature as a new form of production and synthesized satirical humor in the art of painting.